- waśnić
- ndk VIa, \waśnićnię, \waśnićnisz, \waśnićnij, \waśnićnił, \waśnićnionyksiążk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę»
Waśnić małżeństwo.
waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się»Waśnić się z kimś o coś.
Waśnili się między sobą.
Słownik języka polskiego . 2013.