- watersaling
- [wym. watersaling a. uotersaling]m III, D. -u, N. \watersalinggiem; lm M. -i‹ang. + niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
blindgafel — m I, D. blindgafelfla; lm M. blindgafelfle, D. blindgafelfli żegl. «rozpórka umocowana do bukszprytu, służąca do napinania lin łączących bok bukszprytu z burtą statku (waterbaksztagów); watersaling» ‹niem. + hol.› … Słownik języka polskiego