blindgafel

blindgafel
m I, D. \blindgafelfla; lm M. \blindgafelfle, D. \blindgafelfli
żegl. «rozpórka umocowana do bukszprytu, służąca do napinania lin łączących bok bukszprytu z burtą statku (waterbaksztagów); watersaling»
niem. + hol.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • watersaling — [wym. watersaling a. uotersaling] m III, D. u, N. watersalinggiem; lm M. i → blindgafel ‹ang. + niem.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”