- wąż
- m II, DB. węża; lm M. węże, D. węży a. wężów1. «gad lądowy z podrzędu o tej samej nazwie, drapieżny, jajorodny lub żyworodny, o silnie wydłużonym, beznogim ciele pokrytym łuskami; porusza się pełzając»
Jadowity wąż.
Wąż grzechotnik.
Wąż dusiciel.
Zaklinacz wężów.
Syk węża.
Ukąszenie węża.
Pełznąć, wić się jak wąż.
Wąż zwinął się w kłębek.
Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty swój róg bawoli długi, cętkowany, kręty jak wąż boa. (Mickiewicz)
∆ Kręcić, skręcać, robić węża «o bawiących się dzieciach lub osobach tańczących: ciągnąć w różnych kierunkach osoby trzymające się szeregiem za ręce»∆ zool. Wąż morski «wąż z rodziny o tej samej nazwie, odznaczający się pięknym ubarwieniem, żyjący w morzach tropikalnych wśród raf koralowych; w lm rodzina tych węży (Hydrophidae)»przen. «zmyślony temat wykorzystywany w prasie, radiu, telewizji»◊ Mieć węża w kieszeni «być skąpym»przen.a) «o człowieku chytrym, przebiegłym, podstępnym»b) «o czymś mającym kształt skrętów, zygzaków»Ogniste węże pocisków.
c) «o istotach żywych lub przedmiotach ustawianych długim szeregiem, jeden za drugim; rząd»Wąż wagonów.
Długi wąż ludzi stojących w kolejce do kasy.
2. zool. węże «Serpentes, podrząd gadów lądowych obejmujący ponad dwa tysiące gatunków, rozpowszechnionych na całym świecie, poza strefą polarną; należą do niego węże właściwe i żmije»3. «przewód w kształcie wąskiej, elastycznej rury z gumy, tworzywa sztucznego lub tkaniny wodoszczelnej, służący do doprowadzania cieczy lub gazu pod niewielkim ciśnieniem»Brezentowy, gumowy, plastikowy wąż.
Zwinąć węża do podlewania roślin.
Słownik języka polskiego . 2013.