- wdzięczny
- \wdzięcznyni, \wdzięcznyniejszy1. «poczuwający się do zobowiązań moralnych za doznane od kogoś dobro, pragnący się za to dobro odwzajemnić»
Być wdzięcznym komuś za przysługę, za pomoc.
Być komuś wdzięcznym do końca życia, do grobowej deski.
Jestem ci niezmiernie, nieskończenie wdzięczny.
◊ Wdzięczna pamięć «pamiętanie o kimś z uczuciem sympatii, życzliwości, serdeczności, wzruszenia; miłe, chętne, pełne przyjemności wspominanie o kimś, o czymś»◊ Przyjmować coś wdzięcznym sercem «przyjmować coś życzliwie, z sympatią, z aprobatą, z uznaniem»2. «sprawiający miłe wrażenie, pełen wdzięku; ładny, uroczy, ujmujący, przyjemny»Wdzięczna postać, powierzchowność.
Wdzięczny głos, śmiech, widok.
3. «dający dobre wyniki, zadowolenie; przynoszący korzyści, dający satysfakcję; o ludziach: pełen dobrych chęci, przychylnie usposobiony, życzliwy, wrażliwy»Wdzięczna praca.
Wdzięczne zadanie.
Wdzięczny zawód.
Wdzięczni słuchacze, widzowie.
Słownik języka polskiego . 2013.