Wdzięczyć się do mężczyzn.
Słownik języka polskiego . 2013.
wdzięczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wdzięczyć sięczę się, wdzięczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} robić wdzięczne miny, gesty; przymilać się, kokietować, krygować się przed kimś, najczęściej, żeby coś uzyskać; zalecać się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przymilać się — ndk I, przymilać sięam się, przymilać sięasz się, przymilać sięają się, przymilać sięaj się, przymilać sięał się przymilić się dk VIa, przymilać sięlę się, przymilać sięlisz się, przymilać sięmil się, przymilać sięlił się «starać się komuś… … Słownik języka polskiego
mizdrzyć się — ndk VIb, mizdrzyć sięrzę się, mizdrzyć sięrzysz się, mizdrz się, mizdrzyć sięrzył się «stroić miny wobec kogoś, zachowywać się minoderyjnie, kokieteryjnie; przymilać się, wdzięczyć się» Mizdrzyć się przed lustrem, przed widownią. Mizdrzyć się do… … Słownik języka polskiego
krygować się — ndk IV, krygować sięguję się, gujesz się, krygować sięguj się, krygować sięował się «zachowywać się pretensjonalnie, wykonywać przesadne ruchy, gesty, krygi; wdzięczyć się, mizdrzyć się» Dziewczynka krygowała się przed lustrem … Słownik języka polskiego
krygować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krygować sięguję się, krygować sięguje się {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowywać się pretensjonalnie, wykonując przesadne gesty, miny; wdzięczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krygująca się dama. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
szczerzyć — ndk VIb, szczerzyćrzę, szczerzyćrzysz, szczerz, szczerzyćrzył, szczerzyćrzony dziś tylko w wyrażeniu: Szczerzyć zęby, kły «rozchyliwszy wargi pokazywać, odsłaniać zęby (zwykle w uśmiechu lub złości)» ◊ iron. Szczerzyć zęby do kogoś «uśmiechać się … Słownik języka polskiego
słodki — 1. Robić do kogoś słodkie oczy, oczka «przymilać się, wdzięczyć się do kogoś»: (...) uśmiechał się do przechodzących kobiet i robił do nich słodkie oczy. M. Brandys, Bieganek. 2. iron. Słodki jak miód, jak lukrecja «na pozór miły, a w… … Słownik frazeologiczny
