- wegetacja
- ż I, DCMs. \wegetacjacji, blm1. «życie ograniczone do minimum egzystencji, zredukowane do procesów fizjologicznych; w odniesieniu do człowieka: życie pozbawione wszelkich aspiracji i dążeń»
Zimowa wegetacja zwierzyny leśnej.
Nędzna, trudna wegetacja.
Jego życie było wegetacją.
2. bot. «życie rośliny; także: okres intensywnych procesów życiowych rośliny w obrębie roku»Wegetacja drzew, zbóż.
Procesy wegetacji roślin.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.