- wersalka
- ż III, CMs. \wersalkalce; lm D. \wersalkalek«kanapa rozkładana, mogąca służyć jako tapczan do spania»
Siedzieć, spać na wersalce.
‹od nazwy pałacu we Francji›
Słownik języka polskiego . 2013.
Siedzieć, spać na wersalce.
Słownik języka polskiego . 2013.
wersalka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wersalkalce; lm D. wersalkalek {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj rozkładanej kanapy z oparciem, służącej do spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usiąść na wersalce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciasny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ciaśniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma zbyt mało lub nie ma w ogóle wolnej przestrzeni, mało obszerny (w stosunku do potrzeb, przeznaczenia itp.); za mały, wąski … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sztuczna skóra na podłożu z tkaniny, stosowana do wyrobu obuwia, galanterii, pokryć tapicerskich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Torebka, buty ze skaju. Wersalka obita skajem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień