- wiącha
- ż III, CMs. wiąsze; lm D. wiąchzgr. od wiązka w zn. 1
Wiącha słomy, łodyg, badyli, drzewa.
◊ posp. Posłać komuś wiąchę «obrzucić kogoś obelżywymi wyrazami; zwymyślać kogoś»
Słownik języka polskiego . 2013.
Wiącha słomy, łodyg, badyli, drzewa.
Słownik języka polskiego . 2013.
wiącha — 1) Bukiet kwiatów Eng. A bouquet of flowers 2) Stek przekleсstw Eng. A hail of abuse; a sentence of sweardwords or curses … Słownik Polskiego slangu