wiącha

wiącha
ż III, CMs. wiąsze; lm D. wiąch
zgr. od wiązka w zn. 1

Wiącha słomy, łodyg, badyli, drzewa.

posp. Posłać komuś wiąchę «obrzucić kogoś obelżywymi wyrazami; zwymyślać kogoś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wiącha — 1) Bukiet kwiatów Eng. A bouquet of flowers 2) Stek przekleсstw Eng. A hail of abuse; a sentence of sweardwords or curses …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”