wierszopis

wierszopis
m IV, DB. -a, Ms. \wierszopissie; lm M. ci -owie, te -y, DB. -ów
przestarz. «człowiek piszący wiersze; poeta; dziś iron.: autor lichych wierszy, lichej poezji»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”