wieźć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, wiozę, wiezie, wieź, wiózł, wiozła, wieźli, wieziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać kogoś lub coś, korzystając z jakiegoś środka transportu, transportować w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieźć — kogoś na łebka zob. łebek 2 … Słownik frazeologiczny
łebek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
łepek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
łebek — m III, D. łebekbka, N. łebekbkiem; lm M. łebekbki (w M. lp: zwykle łepek) 1. zdr. od łeb (w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Pisklęta wytknęły łebki z gniazda. b) w zn. 2: Ciemnowłosy łebek dziecka. ◊ Zapłacić od łebka «zapłacić za jedną osobę» ◊ Jechać,… … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
Древнепольский язык — Страны: Польша (до XVI века) Вымер: К началу … Википедия
apofonia — ż I, DCMs. apofonianii; lm D. apofonianii (apofonianij) jęz. «wymiana, oboczność samogłosek w rdzeniach i afiksach wyrazów (np. e: o wieźć: wozić)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego