- wisior
- m IV, D. -a a. -u, Ms. \wisiororze; lm M. -y«wisiorek, zwykle duży, okazały»
Srebrny wisior z dużym bursztynem.
Słownik języka polskiego . 2013.
wisior
Look at other dictionaries:
wisior — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a || u, Mc. wisiororze {{/stl 8}}{{stl 7}} duży, ciężki wisiorek (w zn. 1. i 2.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wisior ze złota i drogich kamieni. Lampa z kryształowymi wisiorami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
бисерь — большая разливательная ложка, ковш , вятск. По видимому, заимств. Ильинский (РГ 11, 190) неудовлетворительно объясняет из *обвисерь, сравнивая с польск. wisiorek висящее сало , wisior гирлянда … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
soliter — m IV, D. a, Ms. solitererze; lm M. y 1. B.=D. «pasożyt w przewodzie pokarmowym człowieka i niektórych zwierząt; tasiemiec uzbrojony» Mieć solitera. 2. «kamień szlachetny, zwykle duży, oprawiony pojedynczo lub w otoczeniu innych mniejszych… … Słownik języka polskiego
soliter — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. solitererze {{/stl 8}}{{stl 7}} pasożyt w przewodzie pokarmowym człowieka i niektórych zwierząt; tasiemiec uzbrojony {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}soliter II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż … Langenscheidt Polski wyjaśnień
