Bursztynowy wisiorek.
Wisiorek z ametystu.
Szklane wisiorki żyrandola.
Bransoletka z wisiorkami.
Nosić wisiorek na łańcuszku, na aksamitce.
Słownik języka polskiego . 2013.
wisiorek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wisiorekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ozdobny przedmiot z metalu szlachetnego, drogich kamieni itp. lub też z tanich materiałów, zwykle zaopatrzony w uchwyt w kształcie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
бисерь — большая разливательная ложка, ковш , вятск. По видимому, заимств. Ильинский (РГ 11, 190) неудовлетворительно объясняет из *обвисерь, сравнивая с польск. wisiorek висящее сало , wisior гирлянда … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
aksamitka — ż III, CMs. aksamitkatce; lm D. aksamitkatek 1. «wstążka, zwykle wąska, z aksamitu» Wisiorek, medalion na aksamitce. Kokardka z aksamitki. 2. bot. «Tagetes, roślina zielna z rodziny złożonych o naprzeciwległych, pierzastodzielnych liściach i… … Słownik języka polskiego
brelok — m III, D. a, N. brelokkiem; lm M. i «ozdobny wisiorek z metalu, półszlachetnych kamieni, korali itp., przyczepiony do bransoletki, zegarka, paska itp.» Brzęczeć, dzwonić brelokami. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bursztynowy — 1. «zrobiony z bursztynu, związany z bursztynem» Bursztynowa broszka, cygarniczka, figurka. Bursztynowy wisiorek. ∆ chem. Kwas bursztynowy «związek organiczny, kwas dwukarboksylowy, rozpowszechniony w przyrodzie, występujący w bursztynie i w… … Słownik języka polskiego
dzyndzyk — m III, D. a, N. dzyndzykkiem; lm M. i pot. «wisząca ozdoba będąca szczegółem biżuterii, stroju; wisiorek» … Słownik języka polskiego
łańcuszek — m III, D. łańcuszekszka, N. łańcuszekszkiem; lm M. łańcuszekszki 1. «mały, cienki łańcuch» Srebrny łańcuszek. Wisiorek na złotym łańcuszku. Łańcuszek od zegarka. 2. «rodzaj ściegu szydełkowego; także ścieg wykonany igłą, tworzący szereg… … Słownik języka polskiego
rubin — m IV, D. u, Ms. rubinnie; lm M. y «minerał będący odmianą korundu, kamień szlachetny o ciemnoczerwonej barwie (otrzymywany także sztucznie), ceniony w jubilerstwie i przemyśle precyzyjnym» Pierścionek, wisiorek z rubinem. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
tombakowy — «wykonany z tombaku» Tombakowy łańcuszek, wisiorek. Wyroby tombakowe … Słownik języka polskiego
wisior — m IV, D. a a. u, Ms. wisiororze; lm M. y «wisiorek, zwykle duży, okazały» Srebrny wisior z dużym bursztynem … Słownik języka polskiego
