- wkuć
- dk Xa, wkuję, wkujesz, wkuj, wkuł, wkuty - wkuwać ndk I, \wkućam, \wkućasz, \wkućają, \wkućaj, \wkućał, \wkućany1. «kując umieścić coś w czymś, wbić w coś»
Wkuć hak w ścianę.
2. pot. «nauczyć się czegoś z trudem, z wysiłkiem, często na pamięć, w sposób mechaniczny, bezmyślny»Wkuwać obce słówka.
Wkuwał po nocach do egzaminu.
wkuć się - wkuwać się1. «kując dostać się w głąb czegoś»Wkuć się w skałę.
2. pot. to samo, co wkuć - wkuwać w zn. 2.
Słownik języka polskiego . 2013.