- włosie
- n I, blm«sztywne włosy, zwykle z ogona lub grzywy konia, mające zastosowanie w tapicerstwie, do wyrobu smyczków, pędzli itp.»
Szczotka z włosia.
Z podartego materaca wyłaziło włosie.
Słownik języka polskiego . 2013.
włosie
Look at other dictionaries:
włosie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sztywne włosy, zazwyczaj z ogona lub grzywy konia, stosowane w tapicerstwie, do wyrobu smyczków itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Materac z włosia. Szczotka z włosia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wełna — ż IV, CMs. wełnanie; lm D. wełnałen 1. «sierść owiec, wielbłądów, lam, niektórych gatunków kóz i innych zwierząt; surowiec włókienniczy otrzymany z tej sierści» Wełna owcza, wielbłądzia. Przędza, tkanina z wełny. Czesać, gręplować, prząść wełnę.… … Słownik języka polskiego
bernard — m IV, DB. a, Ms. bernardrdzie; lm M. y «pies z rasy dużych, silnych psów z grupy dogów, o długim włosie, łaciatej, brązowo białej maści, tresowanych dawniej jako psy ratownicze w górach; bernardyn; w lm rasa tych psów» ‹od imienia› … Słownik języka polskiego
dydelf — m IV, DB. a, Ms. dydelffie; lm M. y zool. dydelfy «Didelphidae, rodzina małych (najwyżej wielkości kota) drapieżnych ssaków z podgromady torbaczy żyjących w lasach Ameryki Płn. i Środk., mających spiczasty pyszczek i futro o gęstym puszystym… … Słownik języka polskiego
etola — ż I, DCMs. etolali; lm D. etolali «rodzaj szerokiego szala lub krótkiej pelerynki z futra o krótkim miękkim włosie, noszonej przez kobiety do sukni wizytowej lub wieczorowej» Etola z norek. Zarzucić etolę na ramiona. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kożuch — m III, D. a; lm M. y 1. «futro, skóra zwierzęca o długim włosie, najczęściej owcza; wierzchnie odzienie z takiej skóry» Długi, krótki kożuch. Kożuch barani. Rękawice na kożuchu. Uszyć kamizelkę z kożucha. Szyć sobie kożuch. ◊ Pasować jak kwiatek… … Słownik języka polskiego
ławkowiec — m II, D. ławkowiecwca; lm M. ławkowiecwce, D. ławkowiecwców «szeroki pędzel o długim włosie, używany przez malarzy pokojowych» … Słownik języka polskiego
opos — m IV, DB. a, Ms. opossie; lm M. y 1. «Didelphys, zwierzę z rodziny dydelfów, torbacz, drapieżny ssak nadrzewny wielkości kota; żyjący w lasach Ameryki Płn. i Środkowej, ceniony ze względu na futro, o gęstym, puszystym włosie» 2. tylko w lm «futro … Słownik języka polskiego
tapicerka — ż III, CMs. tapicerkarce, blm 1. «to, czym meble są wyściełane i obijane (włosie, sprężyny, tkanina itp.)» Zmienić tapicerkę w samochodzie. 2. pot. → tapicerstwo … Słownik języka polskiego
bizon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. bizonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} ssak blisko spokrewniony z żubrem, jeden z dzikich krewniaków naszego bydła; o długim włosie, barwy czarnobrunatnej, o rogach krótszych i silniej zakrzywionych niż u żubra; w stanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
