wnuczka

wnuczka
ż III, CMs. \wnuczkaczce; lm D. \wnuczkaczek
«córka syna lub córki (w stosunku do dziadka lub babki)»

Miała dwie wnuczki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wnuczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wnuczkaczce; lm D. wnuczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} córka syna lub córki w stosunku do babci i dziadka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziadek ma trzy wnuczki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

  • dziedziczka — ż III, CMs. dziedziczkaczce; lm D. dziedziczkaczek 1. «kobieta wchodząca w posiadanie czegoś przez spadek; spadkobierczyni, sukcesorka, następczyni» Dziedziczką fortuny została wnuczka. 2. przestarz. «właścicielka posiadłości ziemskiej albo żona… …   Słownik języka polskiego

  • rodzony — rodzonydzeni «spokrewniony w prostej linii wstępnej albo zstępnej» Rodzona matka. Rodzony ojciec. Rodzona babka, wnuczka. Rodzone dzieci. ∆ Rodzony brat, rodzona siostra «dzieci tego samego ojca i tej samej matki» ∆ Rodzona ciotka; rodzony wuj… …   Słownik języka polskiego

  • wnuczę — n IV, D. wnuczęęcia; lm M. wnuczęęta, D. wnuczęcząt częściej w lm, książk. «wnuczek lub wnuczka» Babcia zajmowała się wnuczętami …   Słownik języka polskiego

  • wnusia — ż I, DCMs. wnusiasi, W. wnusiasiu; lm D. wnusiauś zdr. od wnuczka …   Słownik języka polskiego

  • wynosić — VIa, wynosićnoszę, wynosićsisz, wynosićnoś, wynosićsił, wynosićnoszony 1. ndk → wynieść 2. dk «wypielęgnować nosząc (na rękach)» Wynosić wnuczka od małego. 3. dk «zniszczyć coś przez długie noszenie, używanie» Wynoszone ubranie. wynosić się 1.… …   Słownik języka polskiego

  • wyręka — ż III, CMs. wyrękaręce 1. blm «wyręczenie, zastępowanie kogoś w jakiejś pracy; pomaganie komuś» Prosić kogoś o wyrękę. Nie mieć wyręki z syna. 2. lm D. wyrękaręk «ten, kto kogoś wyręcza, zastępuje w pracy» Wnuczka to cała jej wyręka …   Słownik języka polskiego

  • obrazek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. obrazekzka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały obraz w zn. 1.; też: ilustracja w książce (zwłaszcza dla dzieci) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiesić obrazki na ścianie. Nosić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podpasać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}podpasywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podpasać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podpasaćam, podpasaća, podpasaćają, podpasaćany {{/stl 8}}– podpaść {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”