wyręka

wyręka
ż III, CMs. \wyrękaręce
1. blm
«wyręczenie, zastępowanie kogoś w jakiejś pracy; pomaganie komuś»

Prosić kogoś o wyrękę.

Nie mieć wyręki z syna.

2. lm D. \wyrękaręk
«ten, kto kogoś wyręcza, zastępuje w pracy»

Wnuczka to cała jej wyręka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wyręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wyrękaęce, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pomoc polegająca na wykonywaniu lub wykonaniu za kogoś jakiejś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć z kogoś wyrękę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”