- wyręka
- ż III, CMs. \wyrękaręce1. blm«wyręczenie, zastępowanie kogoś w jakiejś pracy; pomaganie komuś»
Prosić kogoś o wyrękę.
Nie mieć wyręki z syna.
2. lm D. \wyrękaręk«ten, kto kogoś wyręcza, zastępuje w pracy»Wnuczka to cała jej wyręka.
Słownik języka polskiego . 2013.