Wojowniczy naród.
Wojownicze plemiona indiańskie.
Wojownicze usposobienie.
Wojownicza postawa.
Wojowniczy ton.
Wojowniczy chłopak.
Słownik języka polskiego . 2013.
wojowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do wszczynania wojen, walki; dążący do rozwiązywania konfliktów walką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wojowniczy lud. Wojownicze ugrupowanie polityczne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czupurny — czupurnyni, czupurnyniejszy «skory do zaczepki, do zwady, do bitki; zawadiacki, zadzierżysty, wyzywający, wojowniczy» Brat czupurniejszy od siostry. Czupurni chłopcy. Czupurny kogut. Czupurna mina. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
wojowniczość — ż V, DCMs. wojowniczośćści, blm rzecz. od wojowniczy a) w zn. 1: Wojowniczość Indian. b) w zn. 2: Wojowniczość usposobienia … Słownik języka polskiego
wojowniczość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wojowniczośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. wojowniczy: Wojowniczość tubylczego plemienia. Wojowniczość czyjegoś nastawienia. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
