- wołacz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y«piąty (lub siódmy) przypadek deklinacji polskiej, mający funkcję oznaczania osób (rzadziej rzeczy), do których zwraca się osoba mówiąca»
Słownik języka polskiego . 2013.
wołacz
Look at other dictionaries:
wołacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji używany, gdy zwracamy się do kogoś, rzadziej czegoś, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}ojcze, córko, Basiu, moja umiłowana ojczyzno {{/stl 8}}{{stl 7}}itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Vocative case — For the assembly programming concept, see Addressing mode. The vocative case (abbreviated voc) is the case used for a noun identifying the person (animal, object, etc.) being addressed and/or occasionally the determiners of that noun. A vocative… … Wikipedia
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Vokativ — Unter Vokativ (auch Anredefall) versteht man gemeinhin ein spezielle Form eines Nomens, zumeist eines Substantivs, welche gebraucht wird, um jemanden direkt anzusprechen oder anzurufen. Einen Vokativ gab es sehr wahrscheinlich im… … Deutsch Wikipedia
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
Звательный падеж — Падежи Склонение … Википедия
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
wokatiwus — m IV, D. wokatiwuswu, Ms. wokatiwuswie; lm M. wokatiwuswy, D. wokatiwuswów → wołacz ‹łac.› … Słownik języka polskiego
