chandryczyć się

ndk VIb, \chandryczyć sięczę się, \chandryczyć sięczysz się, \chandryczyć sięrycz się, \chandryczyć sięczył się

pot. «sprzeczać się, kłócić się o coś, ciągle mieć do kogoś pretensje, nieustannie strofować kogoś»

Chandryczyć się o pieniądze.

Chandryczyć się z sąsiadami.

Chandryczyła się z synem.