- wróżbiarka
- ż III, CMs. \wróżbiarkarce; lm D. \wróżbiarkarek→ wróżka w zn. 1
Słownik języka polskiego . 2013.
wróżbiarka
Look at other dictionaries:
wróżbiarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wróżbiarkarce; lm D. wróżbiarkarek, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co wróżka w zn. 1. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieszczka — ż III, CMs. wieszczkaczce; lm D. wieszczkaczek 1. książk. «kobieta umiejąca przepowiadać przyszłość; wróżbiarka, wróżka» 2. książk. «w baśniach ludowych, w bajkach: czarodziejka, wróżka» Wieszczka leśna … Słownik języka polskiego
wróżka — ż III, CMs. wróżkażce; lm D. wróżkażek 1. «kobieta zajmująca się wróżbiarstwem; wróżbiarka, kabalarka» Iść do wróżki. 2. «w baśniach: kobieta mająca moc czynienia czarów; czarodziejka» Dobra, zła wróżka … Słownik języka polskiego
