Ogłuszająca wrzawa.
Wrzawa walki.
Wrzawa głosów.
Wrzawa wybucha, rośnie, cichnie.
W klasie panowała nieopisana wrzawa.
Artykuł wywołał wielką wrzawę wśród publiczności.
Słownik języka polskiego . 2013.
wrzawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wrzawawie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hałas spowodowany przez wiele głosów, odgłosów, dźwięków; harmider, zgiełk, gwar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieopisana, wesoła… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrzmieć — dk VIIa, zabrzmiećbrzmi, zabrzmiećbrzmij, zabrzmiećbrzmiał 1. «dać się słyszeć; rozlec się, odezwać się» Zabrzmiały ciche dźwięki fortepianu. Zabrzmiał śmiech, śpiew. Zabrzmiała pieśń. Echo zabrzmiało w oddali. Zabrzmiała głośna komenda. przen. W … Słownik języka polskiego
bitewny — książk. «dotyczący bitwy, zbrojnego starcia» Bitewna wrzawa. Zapał bitewny … Słownik języka polskiego
bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… … Słownik języka polskiego
głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… … Słownik języka polskiego
hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… … Słownik języka polskiego
harmider — m IV, D. harmiderderu a. harmiderdru, Ms. harmiderderze a. harmiderdrze, blm pot. «zgiełk, hałas, wrzawa, zamieszanie» Nieopisany, okropny harmider. Harmider ptasich głosów. Narobić harmideru. Podnieść, robić, wzniecać harmider. ‹prawdopodobnie… … Słownik języka polskiego
jazgot — m IV, D. u, Ms. jazgotocie zwykle blm 1. «gwar, wrzawa powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; krzykliwa kłótnia, rozmowa; wrzask, pisk» Jazgot głosów. Jazgot przekupek. Wybuchnąć jazgotem. 2. «mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas» … Słownik języka polskiego
larum — n VI, blm 1. przestarz. «wrzawa, krzyk, hałas, zgiełk» 2. daw. «sygnał dźwiękowy oznaczający wezwanie do broni, alarm, pobudkę» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
milknąć — ndk Vc, milknąćnę, milknąćniesz, milknąćnij, milkł a. milknąćnął, milknąćkła, milknąćkli «przestawać mówić, wydawać głos; przestawać być słyszalnym; cichnąć» Mówi coraz ciszej, wreszcie milknie. Słychać głosy i kroki milknące w oddali. Muzyka,… … Słownik języka polskiego
