- współlokatorka
- ż III, CMs. \współlokatorkarce; lm D. \współlokatorkarekforma ż. od współlokator
Kłóciła się ze swoimi współlokatorkami.
Słownik języka polskiego . 2013.
Kłóciła się ze swoimi współlokatorkami.
Słownik języka polskiego . 2013.
współlokatorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współlokatorkarce; lm D. współlokatorkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współlokator : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciążliwa współlokatorka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień