współmieszkaniec

współmieszkaniec
m II, DB. \współmieszkaniecańca; lm M. \współmieszkaniecańcy, DB. \współmieszkaniecańców
«osoba mieszkająca w tym samym mieszkaniu, w tej samej miejscowości, co ktoś inny (niekiedy o zwierzętach)»

Współmieszkańcy wsi, osiedla, bloku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • współmieszkaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb,W. współmieszkaniecańcu || współmieszkaniecańcze; lm M. współmieszkaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba (niekiedy zwierzę) wspólnie z innymi zamieszkująca gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współmieszkańcy domu, osiedla,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • współmieszkanka — ż III, CMs. współmieszkankance; lm D. współmieszkankanek forma ż. od współmieszkaniec Współmieszkanki internatu …   Słownik języka polskiego

  • współmieszkanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współmieszkankance; lm D. współmieszkankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współmieszkaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współmieszkanka z akademika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”