- współtowarzyszyć
- dk VIb, \współtowarzyszyćszę, \współtowarzyszyćszysz, \współtowarzyszyćrzysz, \współtowarzyszyćszył«być czyimś towarzyszem; towarzyszyć komuś (czemuś) w czymś»
Współtowarzyszył mu w każdej wyprawie.
Słownik języka polskiego . 2013.