- współtowarzyszka
- ż III, CMs. \współtowarzyszkaszce; lm D. \współtowarzyszkaszekforma ż. od współtowarzysz
Współtowarzyszki z pokoju.
Być czyjąś współtowarzyszką podróży.
Słownik języka polskiego . 2013.
współtowarzyszka
Look at other dictionaries:
współtowarzyszka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współtowarzyszkaszce; lm D. współtowarzyszkaszek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współtowarzysz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współtowarzyszka wycieczki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
