- charakterystycznie
- \charakterystycznieej«w sposób charakterystyczny dla kogoś lub czegoś»
Uśmiechać się charakterystycznie.
Białka oczu charakterystycznie zażółcone.
Słownik języka polskiego . 2013.
charakterystycznie
Look at other dictionaries:
charakterystycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., charakterystycznieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób typowy, charakterystyczny dla kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubierać się charakterystycznie. Charakterystycznie załamany dach góralskiej chałupy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… … Słownik języka polskiego
brzytwodziób — m IV, DB. brzytwodzióbdzioba, Ms. brzytwodzióbdziobie; lm M. brzytwodzióbdzioby zool. brzytwodzioby «Rynchopinae, podrodzina ptaków z rzędu mew siewek mających charakterystycznie wydłużoną dolną część dzioba, żywiących się bezkręgowcami i… … Słownik języka polskiego
cytrynek — m III, DB. cytryneknka, N. cytrynekkiem; lm M. cytryneknki zool. Cytrynek a. listkowiec cytrynek «Gonepteryx rhamni, pospolity w Polsce motyl dzienny z rodziny bielinków, o skrzydłach cytrynowożółtych, charakterystycznie wyciętych w kształcie… … Słownik języka polskiego
gondola — ż I, DCMs. gondolali; lm D. gondolali 1. «łódź wiosłowa bez steru, o smukłym kadłubie z ozdobnym, charakterystycznie wygiętym dziobem, używana do komunikacji po kanałach Wenecji» Płynąć gondolą. 2. lotn. «kosz zawieszony pod balonem lub sterowcem … Słownik języka polskiego
kropla — ż I, DCMs. kroplapli; lm D. kroplapli a. kroplapel 1. «mała ilość płynu, utrzymująca się w postaci kulistej (charakterystycznie wydłużającej się przy spadaniu); odrobina płynu» Krople deszczu, krwi, potu, rosy. Żywica ścieka kroplami. ◊ Kropla w… … Słownik języka polskiego
okrężnica — ż II, DCMs. okrężnicacy; lm D. okrężnicaic 1. anat. «najdłuższy odcinek jelita grubego, położony między jelitem ślepym i odbytnicą, charakterystycznie pofałdowany, w którym następuje formowanie się kału» 2. ryb. «sieć w kształcie wydłużonego… … Słownik języka polskiego
ostrowłosy — ∆ Terier ostrowłosy «pies myśliwski lub pokojowy o biało czarnej, łaciatej, ostrej sierści, ściętym pysku i charakterystycznie sztywnych nogach; w lm rasa tych psów» … Słownik języka polskiego
tamburyn — m IV, D. a, Ms. tamburynnie; lm M. y muz. «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości brzmienia, w kształcie małego bębna z blaszkami lub dzwoneczkami, które charakterystycznie dźwięczą przy uderzaniu w niego; bębenek baskijski» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
wielbłąd — m IV, DB. a, Ms. wielbłądądzie; lm M. y «Camelus, ssak z rodziny wielbłądowatych, duże zwierzę przeżuwające, roślinożerne, z jednym lub dwoma garbami, o długiej szyi, wysokich dwupalczastych kończynach z pazurowatymi raciczkami, od spodu z… … Słownik języka polskiego
