Jak mógł ich tak zawieść? Wszak ufali mu bez granic.
Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz)
Słownik języka polskiego . 2013.
wszak — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod., ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} przecież : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabiegała o jego względy. Wszak był dyrektorem opery. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
всякий — укр. усякий, др. русск., ст. слав. вьсакъ πᾶς, παντοδαπός, болг. всеки, сякак, сербохорв. сва̏к, словен. vsȃk, чеш. všaky всякий, каждый , však однако , польск. wszak все таки . От весь. Образование аналогично какой, такой. Родственно лит.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Ellipsis (Polish) — In Polish, an ellipsis (called pl. wielokropek , which means multidot ) is always composed of three dots without any spaces between. There is no space between the ellipsis and the preceding word, but there is always a space after the ellipsis,… … Wikipedia
Западнославянские языки — Западнославянская Таксон: группа Ареал: Польша, Чехия, Словакия, Германия Число носителей: свыше 60 млн … Википедия
Brathanki — Концерт в … Википедия
chleb — 1. Chleb powszedni a) «codzienne jedzenie konieczne, by utrzymać się przy życiu»: (...) nigdy nie musiał pracować ciężko na chleb powszedni. C. Miłosz, Legendy. b) «rzecz codzienna, zwykła, nic nadzwyczajnego»: Teraz wszystko wydawało się… … Słownik frazeologiczny
Danaida — książk. Beczka, praca Danaid «bezowocny, niekończący się trud; syzyfowa praca»: Miała (...) niełatwe zadanie przed sobą, aby nie powiedzieć pracę Danaid. Wszak każda tego rodzaju rekonstrukcja pozostać musi w sferze hipotez, a cóż dopiero w… … Słownik frazeologiczny
myszka — 1. Coś trąci myszką «coś jest przestarzałe, niemodne, staroświeckie»: Choć ich poglądy na temat mody mogą trącić myszką, jednak czasami wiedzą, jak postępować w życiu. Bądź dla nich wyrozumiała – wszak to dzięki nim przyszłaś na ten świat. Cosm… … Słownik frazeologiczny
toć — przestarz. dziś gw. «wszak, wszakże, przecież» … Słownik języka polskiego
toż — I → tenże II ndm 1. «partykuła wzmacniająca partykułę to, wyrażająca najczęściej zdumienie, zaskoczenie, podkreślająca coś, jakieś stwierdzenie, przekonanie o czymś; ale(ż)» Toż to Zosia! Toż to naiwność tak sądzić! Toż to jest przepisane z… … Słownik języka polskiego
