wtórować

wtórować
ndk IV, \wtórowaćruję, \wtórowaćrujesz, \wtórowaćruj, \wtórowaćował
«akompaniować na instrumencie, grać, śpiewać z kimś razem, komuś do wtóru»

Wtórować śpiewakowi na fortepianie.

Wtórować basem.

przen. «towarzyszyć czemuś, odbywać się jednocześnie»

Dowcipom wtórowały wybuchy śmiechu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wtórować — komuś jak echo zob. echo 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wtórować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wtórowaćruję, wtórowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} akompaniować grą, śpiewem komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wtórował niskim głosem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… …   Słownik frazeologiczny

  • basować — ndk IV, basowaćsuję, basowaćsujesz, basowaćsuj, basowaćował 1. rzad. «śpiewać basem; wydawać głos o niskim tonie» Trzmiele basują. W dali basowała artyleria. 2. rzad. «akompaniować, wtórować» Żaby basujące konikom polnym. przen. «przytakiwać,… …   Słownik języka polskiego

  • echo — n II; lm D. ech «powtórzenie dźwięku spowodowane odbiciem fali dźwiękowej; odgłos» Dalekie, przeciągłe, wielokrotne echo. Echo wybuchów. Przebrzmiały echa bitwy. Imię wracało echem. Echo odpowiada, zamiera, ginie, odbija się o góry, rozchodzi,… …   Słownik języka polskiego

  • przygrywać — ndk I, przygrywaćam, przygrywaćasz, przygrywaćają, przygrywaćaj, przygrywaćał, przygrywaćany «towarzyszyć komuś, czemuś, grając na instrumencie muzycznym, grać przy różnego rodzaju okazjach; wtórować, akompaniować» Przygrywać do tańca. Śpiewał… …   Słownik języka polskiego

  • przyklaskiwać — ndk VIIIb, przyklaskiwaćkuję, przyklaskiwaćkujesz, przyklaskiwaćkuj, przyklaskiwaćiwał 1. forma ndk czas. przyklasnąć (p.) 2. «wtórować oklaskami» Przyklaskiwać do taktu …   Słownik języka polskiego

  • sekundować — ndk IV, sekundowaćduję, sekundowaćdujesz, sekundowaćduj, sekundowaćował 1. «pomagać komuś, wspierać kogoś, towarzyszyć, wtórować komuś» Sekundować komuś w kłótni, w śpiewie. 2. «być czyimś sekundantem w pojedynku» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • basować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, basowaćsuję, basowaćsuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować powstawanie niskich dźwięków {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} akompaniować komuś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podbijaćam, podbijaća, podbijaćają, podbijaćany {{/stl 8}}– podbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, podbijaćbiję, podbijaćbije, podbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”