wybawca

wybawca
m odm. jak ż II, DCMs. \wybawcacy; lm M. \wybawcacy, DB. \wybawcaców
«ten, kto kogoś wybawia, wybawił od czegoś, np. od śmierci, z kłopotów, z opresji; wybawiciel»

Okazać wdzięczność swemu wybawcy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wybawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. wybawcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która kogoś wybawiła lub wybawia od czegoś; wybawiciel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był wdzięczny swojemu wybawcy za uratowanie życia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish–Soviet War — Bohdan Urbankowski, Józef Piłsudski: marzyciel i strateg , (Józef Piłsudski: Dreamer and Strategist), Tom drugi (second tome), Wydawnictwo ALFA, Warsaw, 1997, ISBN 8370019145, p. 83] while the Bolsheviks did proclaim the partitions null and… …   Wikipedia

  • Republic of Central Lithuania — Central Lithuania redirects here. This is an article about a former client state of Poland. For the geographical and historical region, see Vilnius Region. Republic of Central Lithuania Republika Litwy Środkowej (pl) Vidurio Lietuvos Respublika… …   Wikipedia

  • Vilnius Region — (Lithuanian: Vilniaus kraštas , pl. Wileńszczyzna) generally refers to the territory in the present day Lithuania and Belarus that was assigned to Lithuania by the Soviet Lithuanian Treaty of 1920, but was under Polish control from 1920 to 1939.… …   Wikipedia

  • Lithuanian Wars of Independence — The Lithuanian Wars of Independence, also known as the Freedom Struggles ( lt. Laisvės kovos), refer to three wars Lithuania fought defending its independence at the end of World War I: with Bolshevik forces (December 1918 August 1919),… …   Wikipedia

  • odkupiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i daw. «ten, kto kogoś (coś) odkupił, wybawił z czegoś; wybawca, zbawca, wyswobodziciel (dziś tylko rel.: o Chrystusie)» …   Słownik języka polskiego

  • wybawczyni — ż I, DCWMs. wybawczynini; lm D. wybawczyniyń forma ż. od wybawca …   Słownik języka polskiego

  • wybawiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i rzad. → wybawca …   Słownik języka polskiego

  • zbawca — m odm. jak ż II, DCMs. zbawcacy; lm M. zbawcacy, DB. zbawcaców «ten, kto zbawia, zbawił kogoś, coś, uratował od czegoś; wybawca» Zbawca ojczyzny. Witano żołnierzy jak zbawców …   Słownik języka polskiego

  • mesjasz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} Mesjasz: przepowiadany przez starotestamentowych proroków król, wybawca Izraela; zgodnie z Nowym Testamentem: jeden z tytułów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”