Wybrudzić ubranie.
Wybrudzone dziecko.
Wybrudzone smarem ręce.
Wybrudzić się w podróży.
Słownik języka polskiego . 2013.
wybrudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wybrudzićdzę, wybrudzićdzi, wybrudzićbrudź, wybrudzićbrudzi, wybrudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} pobrudzić coś, kogoś mocno, w wielu miejscach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybrudzić płaszcz, buty. Wybrudzić ręce ziemią.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mocno ubrudzić siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybrudzić się w warsztacie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyświechtać — dk I, wyświechtaćam, wyświechtaćasz, wyświechtaćają, wyświechtaćaj, wyświechtaćał, wyświechtaćany pot. «wytłuścić, wybrudzić (ubranie) przez długotrwałe noszenie, używanie» Marynarka wyświechtana na łokciach. ◊ Wyświechtane frazesy, banały,… … Słownik języka polskiego
wytłuścić — dk VIa, wytłuścićtłuszczę, wytłuścićcisz, wytłuścićtłuść, wytłuścićcił, wytłuścićtłuszczony wytłuszczać ndk I, wytłuścićam, wytłuścićasz, wytłuścićają, wytłuścićaj, wytłuścićał, wytłuścićany 1. «wybrudzić czymś tłustym; zatłuścić, wyświechtać»… … Słownik języka polskiego
wysmolić — dk VIa, wysmolićlę, wysmolićlisz, wysmolićsmól a. wysmolićsmol, wysmolićlił, wysmolićlony pot. «zabrudzić, wybrudzić, powalać» Wysmolone ubranie. wysmolić się 1. strona zwrotna czas. wysmolić Wysmolić się sadzą, węglem. 2. «zostać wysmolonym»… … Słownik języka polskiego
