- wybrukować
- dk IV, \wybrukowaćkuję, \wybrukowaćkujesz, \wybrukowaćkuj, \wybrukowaćował, \wybrukowaćowany«pokryć, wyłożyć brukiem»
Wybrukować ulicę, drogę, podwórze.
□ Dobrymi chęciami piekło wybrukowane.
Słownik języka polskiego . 2013.
wybrukować
Look at other dictionaries:
wybrukować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brukować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brukować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, brukowaćkuję, brukowaćkuje, brukowaćany {{/stl 8}}– wybrukować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} układać kamienie, płytki betonowe na podsypce piaskowej w celu uzyskania twardego podłoża; układać bruk … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrukować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zabrukowaćkuję, zabrukowaćkuje, zabrukowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pokryć, wyłożyć coś brukiem; wybrukować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabrukować plac, wjazd do garażu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
