- wybujać
- dk I, \wybujaćja, \wybujaćają, \wybujaćał«wyrosnąć, urosnąć bujnie, nadmiernie»
Zboże wybujało.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zboże wybujało.
Słownik języka polskiego . 2013.
wybujać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, wybujaćam, wybujaća, wybujaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} rosnąc, osiągać zbyt dużą wysokość, wielkość; nadmiernie wyrosnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zboże wybujało. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień