wychowawczyni

wychowawczyni
ż I, DCWMs. \wychowawczynini; lm D. \wychowawczyniyń
«kobieta wychowująca dzieci, wpływająca na ukształtowanie ich osobowości, szczególnie w przedszkolu; w szkole: nauczycielka opiekująca się klasą»

Wychowawczyni przedszkola.

Zaangażować wychowawczynię do dziecka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wychowawczyni — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż III {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta wychowawca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wychowawczyni klasy. Wychowawczyni w przedszkolu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Daria Widawska — Brodzik at the Festiwal Gwiazd in Gdańsk, 2006 Born Daria Jarosińska 1977 (age 33–34) Gdańsk, Poland Occupation …   Wikipedia

  • bona — ż IV, CMs. bonanie; lm D. bon przestarz. «domowa wychowawczyni dzieci» Bona do dzieci. Wziąć, przyjąć bonę. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama …   Słownik języka polskiego

  • freblanka — ż III, CMs. freblankance; lm D. freblankanek przestarz. «wychowawczyni dzieci w wieku przedszkolnym ucząca metodą freblowską, poglądową; przedszkolanka» …   Słownik języka polskiego

  • guwernantka — ż III, CMs. guwernantkatce; lm D. guwernantkatek przestarz. «nauczycielka domowa, wychowawczyni dzieci w zamożnych rodzinach» Guwernantka francuska. Wziąć do dziecka guwernantkę. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • pani — ż I, DCWMs. panini, B. paninią; lm D. pań 1. «kobieta» Starsza pani. Szykowna, wytworna pani. Była tu jakaś pani. 2. «forma grzecznościowa, używana przy zwracaniu się do kobiety lub w wypowiedziach o kobiecie, z którą się nie jest w stosunkach… …   Słownik języka polskiego

  • porozbierać — dk I, porozbieraćam, porozbieraćasz, porozbieraćaj, porozbieraćał, porozbieraćany 1. «zdjąć odzież z wielu osób; rozebrać (kolejno) wiele osób» Wychowawczyni porozbierała dzieci. Porozbieraj gości z palt. 2. «wiele czegoś kolejno rozebrać,… …   Słownik języka polskiego

  • pozbierać — dk I, pozbieraćam, pozbieraćasz, pozbieraćają, pozbieraćaj, pozbieraćał, pozbieraćany 1. «zebrać, zgromadzić wiele czegoś, zebrać jedno po drugim, z wielu miejsc» Pozbierać gałęzie na ognisko. Pozbierać informacje, wiadomości. Pozbierać książki z …   Słownik języka polskiego

  • bona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bonanie {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: domowa opiekunka, wychowawczyni małych dzieci; niania <fr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”