wydatek

wydatek
m III, D. \wydatektku, N. \wydatektkiem; lm M. \wydatektki
«suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś»

Drobne, groszowe wydatki.

Wydatki bieżące.

Wydatki na dom, na utrzymanie.

Ograniczyć wydatki.

Mieć, planować wydatki.

Wycieczka zagraniczna pociąga za sobą wielkie wydatki.

Mieć jakąś kwotę na drobne wydatki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wydatek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wydatektku {{/stl 8}}{{stl 7}} suma, która ma być wydana lub została na coś wydana : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duże, małe, drobne wydatki. Mieć, planować wydatki. Ponosić wydatki. Ograniczyć wydatki na kulturę, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wracać — ndk I, wracaćam, wracaćasz, wracaćają, wracaćaj, wracaćał, wracaćany wrócić dk VIa, wracaćcę, wracaćcisz, wróć, wracaćcił, wracaćcony 1. «przybywać z powrotem, zjawiać się w miejscu, z którego się wyszło, wyjechało; zająć ponownie jakieś miejsce» …   Słownik języka polskiego

  • wstyd — 1. Nie mieć (za grosz) wstydu «być bezczelnym, nie liczyć się z zasadami moralnymi»: Tata Marcina powiedział, że dzisiaj ludzie w ogóle nie mają wstydu. Tylko się patrzą, gdzie się można nachapać i nic więcej ich nie obchodzi. Dial film 1996. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… …   Słownik języka polskiego

  • dziesięciogroszowy — «mający wartość dziesięciu groszy, kosztujący dziesięć groszy» Moneta dziesięciogroszowa. Wydatek dziesięciogroszowy …   Słownik języka polskiego

  • dziesięciozłotowy — «mający wartość dziesięciu złotych, wynoszący dziesięć złotych» Dziesięciozłotowa moneta. Dziesięciozłotowy wydatek …   Słownik języka polskiego

  • kilkugroszowy — «kosztujący kilka groszy; bardzo tani» Kilkugroszowy wydatek …   Słownik języka polskiego

  • nagły — 1. «zjawiający się znienacka; zaskakujący, niespodziewany, raptowny» Nagły wyjazd, powrót. Nagły zwrot. Nagły wydatek. Nagła choroba, śmierć. Nagła zmiana pogody. ◊ posp. Nagła krew kogoś zalewa «ktoś wpada we wściekłość, traci panowanie nad… …   Słownik języka polskiego

  • niekonieczny — «taki, który nie jest konieczny, niezbędny, którego można uniknąć» Niekonieczny wydatek. Niekonieczna operacja. Niekonieczny trud …   Słownik języka polskiego

  • pisać — ndk IX, piszę, piszesz, pisz, pisaćał, pisaćany 1. «kreślić na papierze lub innym materiale znaki graficzne (litery, cyfry itp.) ręcznie lub odbijać je za pomocą maszyny dla wyrażenia czegoś słowami» Pisać starannie, wyraźnie, kaligraficznie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”