wracać

wracać
ndk I, \wracaćam, \wracaćasz, \wracaćają, \wracaćaj, \wracaćał, \wracaćany - wrócić dk VIa, \wracaćcę, \wracaćcisz, wróć, \wracaćcił, \wracaćcony
1. «przybywać z powrotem, zjawiać się w miejscu, z którego się wyszło, wyjechało; zająć ponownie jakieś miejsce»

Wrócić do kraju po długiej nieobecności.

Wracał zawsze z przyjemnością do domu po urlopie.

Ptaki wracają wiosną do kraju.

Wrócić z przechadzki, z teatru, z treningu.

Wrócić do pracy na dawne stanowisko.

◊ Wracać do łask «być ponownie faworyzowanym, wyróżnianym, mieć ponownie czyjeś względy»
◊ Wrócić do kogoś (zwykle do żony, męża) «po rozstaniu, odejściu pogodzić się z kimś (z żoną, z mężem)»
◊ pot. Wrócić skądś z kwitkiem, z niczym «nic nie załatwić»
□ Słówko wyleci wróblem, a wraca wołem.przen.

Wraca komuś humor, dobre samopoczucie.

Wraca dawna moda.

Wracają dawne zwyczaje.

2. «nie dotarłszy do celu zjawiać się z powrotem w miejscu, z którego się wyszło; zawracać, wracać się»

Wrócił po okulary.

Wrócił z drogi, bo zaczął padać deszcz.

3. «być oddawanym, zwracanym, przekazywanym; powracać»

Ziemie piastowskie wróciły po wojnie do macierzy.

Skradzione rzeczy wróciły do właściciela.

4. «zaczynać coś robić ponownie, kontynuować coś po przerwie»

Po obiedzie wrócił znów do książki.

Wrócić do przerwanej rozmowy, dyskusji.

Nie wracał nigdy do wspomnień.

∆ Wracając do… «zwrot wtrącony, nawiązujący do poprzedniej wypowiedzi»
◊ Wracać do rzeczy «po jakiejś dygresji zaczynać znowu mówić na właściwy temat»
5. «odzyskiwać poprzedni stan, stawać się ponownie takim, jak poprzednio»

Wrócił do sił, do zdrowia po przebytej chorobie.

Wracać do równowagi.

Życie wraca do normy.

◊ Wracać do siebie «stawać się przytomnym, odzyskiwać zdrowie»
wracać się - wrócić się forma wzmocniona czas. wracać - wrócić
a) w zn. 1. przen. Nie wrócą się dawne chwile!
b) w zn. 2:

Wrócił się po płaszcz, bo zaczęło padać.

Wracać się z połowy drogi, od drzwi.

◊ Koszt, wydatek itp. komuś się wraca «ktoś otrzymuje w jakiś sposób wydaną sumę pieniędzy; nagradza się, opłaca się komuś jakiś wydatek»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wracaćam, wracaća, wracaćają, wracaćany {{/stl 8}}– wrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wracaćcę, wracaćci, wróć, wracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść, jechać z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wracać — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… …   Słownik frazeologiczny

  • wracać – wrócić [i syn.] jak bumerang — {{/stl 13}}{{stl 7}} wracać ciągle, nieuchronnie; być na nowo rozpatrywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Problem aborcji wraca jak bumerang. Żądania nauczycieli powróciły jak bumerang. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wracać – wrócić z niczym — {{/stl 13}}{{stl 7}} wracać, niczego nie załatwiwszy, niczego nie uzyskawszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Myśliwi często wracali z niczym do domu. Wrócić z niczym z urzędu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wracać się – wrócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie osiągnąwszy zamierzonego celu, przyjść, przyjechać z powrotem w poprzednie miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musiał się wrócić, bo zapomniał biletu na pociąg. Wróćmy się lepiej,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wracać do cywila — Zostać zwolnionym ze służby wojskowej Eng. To be discharged from the Armed Forces …   Słownik Polskiego slangu

  • sięgać – sięgnąć [wracać – wrócić i in.] pamięcią — {{/stl 13}}{{stl 7}} przypominać coś sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak daleko sięgał pamięcią, zawsze była przy nim matka. Wracać pamięcią do młodych lat. Cofnijmy się pamięcią do feralnego dnia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wrócić — → wracać …   Słownik języka polskiego

  • norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… …   Słownik języka polskiego

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”