- wydreptać
- dk IX, \wydreptaćpczę (\wydreptaćpcę), \wydreptaćpczesz (\wydreptaćpcesz), \wydreptaćdrepcz, \wydreptaćał, \wydreptaćany - wydreptywać ndk VIIIa, \wydreptaćtuję, \wydreptaćtujesz, \wydreptaćtuj, \wydreptaćywał, \wydreptaćywany1. «chodzeniem, dreptaniem utorować, wydeptać coś»
Wydreptać ścieżkę przez trawnik.
Wydreptać przejście w śniegu.
2. «chodząc, zabiegając wystarać się o coś, załatwić coś; wychodzić»Wydreptać pożyczkę, zezwolenie na budowę.
Słownik języka polskiego . 2013.