- wydukać
- dk I, \wydukaćam, \wydukaćasz, \wydukaćają, \wydukaćaj, \wydukaćał, \wydukaćanypot. «wypowiedzieć, przeczytać coś z trudem, jąkając się»
Wydukać zadany wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.
Wydukać zadany wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.
wydukać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dukać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydusić — dk VIa, wydusićduszę, wydusićsisz, wydusićduś, wydusićsił, wydusićduszony wyduszać ndk I, wydusićam, wydusićasz, wydusićają, wydusićaj, wydusićał, wydusićany 1. «uśmiercić kolejno wiele istot przez uduszenie, zagryzienie; zadusić» Lis wydusił… … Słownik języka polskiego
dukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dukaćam, dukaća, dukaćają, dukaćany {{/stl 8}}– wydukać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} czytać, mówić coś z trudem, nieporadnie, jąkając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dukać z trudem wiersz. Dukać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień