- wydumać
- dk I, \wydumaćam, \wydumaćasz, \wydumaćają, \wydumaćaj, \wydumaćał, \wydumaćanyżart. «wymyślić»
Nic już nie wydumasz.
Wydumany problem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nic już nie wydumasz.
Wydumany problem.
Słownik języka polskiego . 2013.
wydumać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, wydumaćam, wydumaća, wydumaćają, wydumaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wymyślić coś, często coś mało prawdopodobnego, sztucznego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Idź spać, już nic nie wydumasz. Coś jest wydumane od początku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uroić sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uroję sobie, uroi sobie, urój sobie {{/stl 8}}{{stl 7}} wyobrazić sobie, wymyślić coś nieistniejącego, nierzeczywistego, często bzdurnego, biorąc to za rzeczywistość; ubrdać, wydumać coś sobie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień