wydzielina

wydzielina
ż IV, CMs. \wydzielinanie; lm D. \wydzielinain
1. biol. «substancja wydzielana przez komórki lub gruczoły, niezbędna dla organizmu»

Żółć jest wydzieliną wątroby.

2. biol. «wyciek z narządów powstający wskutek zmian chorobowych»

Wydzielina ropna.

3. bot. «substancja gromadząca się w niektórych częściach roślin (w korzeniach, liściach), czasami wydzielana na zewnątrz, mająca często znaczenie ochronne»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wydzielina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wydzielinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja wydzielana przez komórki organizmu lub specjalne gruczoły (np. ślina, żółć) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mleko — n II, N. mlekokiem, blm 1. «biała, nieprzezroczysta wydzielina gruczołów mlecznych samic ssaków stanowiąca pokarm dla nowo urodzonego potomstwa; wydzielina samic bydła domowego, zwłaszcza krów, służąca jako jeden z głównych środków odżywczych… …   Słownik języka polskiego

  • balsam — m IV, D. u, Ms. balsammie; lm M. y 1. «mieszanina związków organicznych wytwarzana przez niektóre rośliny, najczęściej drzewa tropikalne, wydzielana w wypadku uszkodzenia tkanki rośliny, odznaczająca się aromatycznym zapachem, rozpuszczalna w… …   Słownik języka polskiego

  • pszczeli — «związany z pszczołami, składający się z pszczół, wytwarzany przez pszczoły» Miód pszczeli. Rój pszczeli. Wosk pszczeli. Matka pszczela. ∆ Mleczko pszczele «wydzielina gruczołów gardzielowych pszczół robotnic, stanowiąca pokarm larw oraz matki… …   Słownik języka polskiego

  • ambra — ż IV, CMs. ambrabrze, blm 1. «wydzielina przewodu pokarmowego kaszalota, szara, woskowata substancja o balsamicznym zapachu mająca zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym» 2. → ambrowiec ‹ar.› …   Słownik języka polskiego

  • cybet — m IV, D. u, Ms. cybetecie, blm «wydzielina gruczołów przyodbytowych cywety, żółtobrązowa substancja, mająca w stężeniu przykrą woń, stosowana w przemyśle perfumeryjnym w rozcieńczeniu jako nalewka alkoholowa do utrwalania zapachu» ‹niem. z ar.› …   Słownik języka polskiego

  • flegma — ż IV, CMs. flegmamie, blm 1. med. «śluzowa lub śluzowo ropna wydzielina dróg oddechowych, odkrztuszana przy kaszlu; zawiera często drobnoustroje chorobotwórcze; śluz, plwocina» Odpluwać flegmę. Pluć flegmą. 2. chem. «ciecz spływająca w procesie… …   Słownik języka polskiego

  • gil — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów 1. B.=D. «Pyrrhula pyrrhula, ptak z rodziny łuszczaków, trochę większy od wróbla, o barwnym upierzeniu, zamieszkuje Eurazję, w Polsce gniazdowy (liczniejszy w górach), zimujący jako gość z północy; objęty ochroną… …   Słownik języka polskiego

  • glut — m IV, D. a, Ms. glutucie; lm M. y posp. «wydzielina z nosa; smark, gil» …   Słownik języka polskiego

  • gołąb — m I, DB. gołąbłębia; lm M. gołąbłębie, D. gołąbłębi 1. «Columba, ptak z rodziny gołębiowatych, średniej wielkości, roślinożerny, karmiący młode wydzieliną z wola; żyje w stanie dzikim lub oswojony, najbardziej znany jest gołąb domowy; samiec… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”