wyginać
Look at other dictionaries:
wyginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyginaćam, wyginaća, wyginaćają, wyginaćany {{/stl 8}}– wygiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyginaćgnę, wyginaćgnie, wyginaćgnij, wyginaćgiął, wyginaćgięli, wyginaćgięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyginąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wyginąćnie, wyginąćgiń, wyginąćnął, wyginąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} o wielu ludziach, zwierzętach, roślinach itp.: tracić życie, wymierać, przestawać istnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyginęło bezpowrotnie wiele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyginać się – wygiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać łukowatego kształtu; zginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Półki się wygięły pod książkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} giąć, przechylać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyginać — Wygiąć usta, wargi itp. w podkówkę, w podkowę zob. podkówka … Słownik frazeologiczny
wyginąć — dk Vb, wyginąćnie, wygiń, wyginąćnął, wyginąćnęła, wyginąćnęli «o wielu ludziach, zwierzętach, roślinach: stracić życie, wymrzeć, przestać istnieć, zginąć jedni (jedne) po drugich» Cała rodzina wyginęła w powstaniu. W czasie zimy wyginęło wiele… … Słownik języka polskiego
wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… … Słownik języka polskiego
krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
paczyć — ndk VIb, paczyćczę, paczyćczysz, pacz, paczyćczył, paczyćczony «wykrzywiać, wyginać coś łukowato (zwykle o wilgoci, wodzie)» Wilgoć paczy deski. przen. Złe wychowanie paczy charakter dziecka. paczyć się «zmieniać właściwy kształt, wykrzywiać się … Słownik języka polskiego
fałdować — ndk IV, fałdowaćduję, fałdowaćdujesz, fałdowaćduj, fałdowaćował, fałdowaćowany «układać w fałdy» Fałdowana spódnica. Uśmiech fałdował mu twarz. fałdować się 1. «być ułożonym w fałdy; układać się w fałdy» Czoło się fałdowało. Tkaniny wełniane… … Słownik języka polskiego
