- wygryźć
- dk XI, \wygryźćgryzę, \wygryźćgryziesz, \wygryźćgryź, \wygryźćgryzł, \wygryźćgryzła, \wygryźćgryźli, \wygryźćgryziony - wygryzać ndk I, \wygryźćam, \wygryźćasz, \wygryźćają, \wygryźćaj, \wygryźćał, \wygryźćany1. «gryząc wyjeść coś (z czegoś), wydrążyć wnętrze czegoś»
Myszy wygryzły dziurę w podłodze.
2. «gryząc zjeść coś całkowicie»Koza wygryzła trawę na łączce.
3. pot. «zmusić kogoś (zwykle intrygami, podstępnie) do opuszczenia pracy, stanowiska, do wyniesienia się skądś; wysadzić»wygryźć się - wygryzać się częściej ndk, pot. «robiąc intrygi jeden przeciwko drugiemu pozbawiać się wzajemnie stanowisk»
Słownik języka polskiego . 2013.