wyjęcie

wyjęcie
n I
rzecz. od wyjąć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ekstrakcja — ż I, DCMs. ekstrakcjacji; lm D. ekstrakcjacji (ekstrakcjacyj) 1. chem. «metoda wyodrębniania określonych składników z ich mieszanin za pomocą selektywnych rozpuszczalników» 2. med. «wyciąganie, wyrywanie, wyjęcie lub wydobycie, np. zęba, soczewki …   Słownik języka polskiego

  • połyk — m III, D. u, N. połykkiem; lm M. i środ. «celowe połknięcie przez więźnia twardego przedmiotu, często o ostrych kształtach, którego wyjęcie prowadzi do uszkodzenia organizmu; praktykowane w celu dostania się do szpitala» …   Słownik języka polskiego

  • wypróżnić — dk VIa, wypróżnićnię, wypróżnićnisz, wypróżnićnij, wypróżnićnił, wypróżnićniony wypróżniać ndk I, wypróżnićam, wypróżnićasz, wypróżnićają, wypróżnićaj, wypróżnićał, wypróżnićany «uczynić coś pustym, próżnym przez wyjęcie, wylanie, zużycie… …   Słownik języka polskiego

  • wypróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypróżniaćam, wypróżniaća, wypróżniaćają, wypróżniaćany {{/stl 8}}– wypróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypróżniaćnię, wypróżniaćni, wypróżniaćnij, wypróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”