wykarmić

wykarmić: dk VIa, \wykarmićmię, \wykarmićmisz, \wykarmićkarm, \wykarmićmił, \wykarmićmiony - rzad. wykarmiać ndk I, \wykarmićam, \wykarmićasz, \wykarmićają, \wykarmićaj, \wykarmićał, \wykarmićany

1. «o kobietach i samicach ssaków: wychować potomstwo karmiąc je własnym mlekiem»

Matka wykarmiła piersią kilkoro dzieci.

Suka nie mogła wykarmić szczeniąt.

2. «wychować, wyhodować dostarczając pożywienia»

Pracował, aby wykarmić liczną rodzinę.

Wykarmić kilkanaście tuczników, prosiąt.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
wykarmiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykarmiaćam, wykarmiaća, wykarmiaćają, wykarmiaćany {{/stl 8}}– wykarmić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykarmiaćmię, wykarmiaćmi, wykarmiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 7}} karmiąc, utrzymywać przy życiu jakąś istotę,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias