- wykołatać
- dk IX, \wykołataćłaczę (\wykołataćłacę), \wykołataćłaczesz (\wykołataćłacesz), \wykołataćłacz, \wykołataćał, \wykołataćany, rzad. I, \wykołataćam, \wykołataćasz, \wykołataćają, \wykołataćajpot. «osiągnąć coś kołacząc, zabiegając, prosząc, domagając się; wyprosić, wychodzić»
Wykołatać posadę dla kolegi.
Wykołatać u kogoś pożyczkę.
Słownik języka polskiego . 2013.