wykoślawić

wykoślawić
dk VIa, \wykoślawićwię, \wykoślawićwisz, \wykoślawićaw, \wykoślawićwił, \wykoślawićwiony - wykoślawiać ndk I, \wykoślawićam, \wykoślawićasz, \wykoślawićają, \wykoślawićaj, \wykoślawićał, \wykoślawićany
«zrobić koślawym, krzywym; wykrzywić»

Wykoślawiać buty, obcasy.

przen.

Wykoślawić komuś charakter.

wykoślawić się - wykoślawiać się «zostać wykoślawionym, stać się koślawym; wykrzywić się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wykoślawiać się – wykoślawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się koślawym, krzywym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty się wykoślawiły. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozklapać — dk IX, rozklapaćpię, rozklapaćpiesz, rozklapaćklap, rozklapaćał, rozklapaćany rozklapywać ndk VIIIa, rozklapaćpuję, rozklapaćpujesz, rozklapaćpuj, rozklapaćywał, rozklapaćywany, pot. «chodząc wiele wykoślawić, rozdeptać buty» Rozklapać sandały.… …   Słownik języka polskiego

  • wykoślawienie — n II 1. rzecz. od wykoślawić. 2. lm D. wykoślawieniewień «to, co jest wykoślawione, krzywe; miejsce wykoślawione, skrzywienie» przen. Wykoślawienia charakteru. wykoślawienie się rzecz. od wykoślawić się …   Słownik języka polskiego

  • wykoślawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykoślawiaćam, wykoślawiaća, wykoślawiaćają, wykoślawiaćany {{/stl 8}}– wykoślawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykoślawiaćwię, wykoślawiaćwi, wykoślawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś koślawym, krzywym;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”