- wykoślawić
- dk VIa, \wykoślawićwię, \wykoślawićwisz, \wykoślawićaw, \wykoślawićwił, \wykoślawićwiony - wykoślawiać ndk I, \wykoślawićam, \wykoślawićasz, \wykoślawićają, \wykoślawićaj, \wykoślawićał, \wykoślawićany«zrobić koślawym, krzywym; wykrzywić»
Wykoślawiać buty, obcasy.
przen.Wykoślawić komuś charakter.
wykoślawić się - wykoślawiać się «zostać wykoślawionym, stać się koślawym; wykrzywić się»
Słownik języka polskiego . 2013.