wykukać

wykukać
dk I, \wykukaćka, \wykukaćają, \wykukaćał, \wykukaćany - wykukiwać ndk VIIIb, \wykukaćkuje, \wykukaćiwał, \wykukaćiwany
1. «o kukułce albo o zegarze z kukułką: wydać głos: ku-ku»

Zegar wykukał północ.

2. «o kukułce: kukając wywróżyć»

Kukułka wykukała mu długie życie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”