- wykukać
- dk I, \wykukaćka, \wykukaćają, \wykukaćał, \wykukaćany - wykukiwać ndk VIIIb, \wykukaćkuje, \wykukaćiwał, \wykukaćiwany1. «o kukułce albo o zegarze z kukułką: wydać głos: ku-ku»
Zegar wykukał północ.
2. «o kukułce: kukając wywróżyć»Kukułka wykukała mu długie życie.
Słownik języka polskiego . 2013.