wykuć

wykuć
dk Xa, \wykućkuję, \wykućkujesz, \wykućkuj, \wykućkuł, \wykućkuty - wykuwać ndk I, \wykućam, \wykućasz, \wykućają, \wykućaj, \wykućał, \wykućany
1. «kując zrobić, uformować coś»

Wykuć zbroję.

Misy, dzbany wykute z brązu.

2. «kując, krusząc (np. skałę, kamień) wydrążyć otwór albo wyrzeźbić coś, nadać czemuś jakiś kształt; wyciosać»

Wykuć tunel w skale.

Wykuć posąg w granicie.

Schody wykute w kamieniu.

przen.

Wykuwać lepszą przyszłość, nowe życie.

3. pot. «nauczyć się czegoś z wysiłkiem, w sposób mechaniczny, niekiedy bezmyślny»

Wykuć na pamięć tabliczkę mnożenia.

Wykuć zadania, lekcje.

◊ Wykuć coś na blachę «wyuczyć się czegoś na pamięć»
wykuć się - wykuwać się
1. rzad. «zostać wykutym»

Posąg wykuwał się w pracowni najlepszego rzeźbiarza.

2. pot. to samo, co wykuć w zn. 3

Wykuć się na pamięć formułek, słówek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wykuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wykuwać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykuć {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} opanować coś doskonale, bez pomyłek; nauczyć się czegoś na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykuć — coś na blachę zob. blacha …   Słownik frazeologiczny

  • wykuwać — → wykuć …   Słownik języka polskiego

  • wykuwać — Wykuć coś na blachę zob. blacha …   Słownik frazeologiczny

  • blacha — pot. Nauczyć się czegoś, wykuć coś itp. na blachę «nauczyć się czegoś świetnie, doskonale»: Aby żołnierz mógł pełnić służbę wartowniczą musi zdać egzamin z prawa użycia broni. Jest to osiem punktów, które trzeba wykuć na blachę (...). P.… …   Słownik frazeologiczny

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • wykuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykuwaćam, wykuwaća, wykuwaćają, wykuwaćany {{/stl 8}}– wykuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wykuwaćkuję, wykuwaćkuje, wykuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując, nadawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • blacha — ż III, CMs. blasze; lm D. blach 1. «wyrób metalowy walcowany, dostarczany w arkuszach lub kręgach» Blacha cynkowa, miedziana, żelazna. Blacha dachowa, kotłowa, ślusarska. Drzwi okute blachą. ◊ Dom pod blachą «dom o dachu krytym blachą» ◊ uczn.… …   Słownik języka polskiego

  • głaz — m IV, D. u, Ms. głazie; lm M. y «bardzo duży kamień; skała» Coś roztrzaskało się o głazy. Wykuć coś w głazie. ∆ geol. Głaz narzutowy «fragment skalny różnej wielkości przyniesiony przez lądolód; eratyk» ◊ Ktoś jest zimny, niewzruszony, twardy jak …   Słownik języka polskiego

  • odkuć — dk Xa, odkućkuję, odkućkujesz, odkućkuj, odkućkuł, odkućkuty odkuwać ndk I, odkućam, odkućasz, odkućają, odkućaj, odkućał, odkućany 1. «kując sformować, nadać czemuś określony kształt; wykuć» Odkuć pierścień z kruszcu. 2. «kując odbić, odłączyć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”