- wykwint
- m IV, D. -u, Ms. \wykwintncie, blm«komfort połączony z elegancją; wyszukana elegancja; wytworność»
Wykwint stroju, życia.
Pokój urządzony z wykwintem.
Słownik języka polskiego . 2013.
wykwint
Look at other dictionaries:
wykwint — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wykwintncie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} komfort połączony z elegancją; dobry gust, smak; wytworność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkanie urządzone z wykwintem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego
wykwintny — wykwintnyni, wykwintnyniejszy «nacechowany, odznaczający się wykwintem, lubiący wykwint; wyszukanie elegancki» Wykwintny styl, sposób bycia, język. Wykwintna zastawa stołowa. Prowadzić wykwintne życie … Słownik języka polskiego
wyrafinowanie — I n I 1. rzecz. od wyrafinować. 2. «wielka subtelność; wymyślność, wyszukanie, wykwint» Wyrafinowanie kultury greckiej. Wyrafinowanie upodobań. II «w sposób wyrafinowany; wymyślnie, wyszukanie» Ktoś wyrafinowanie wytworny … Słownik języka polskiego
wyrafinowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyrafinować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezwykła subtelność; wyszukanie, wykwint, wymyślność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
