wykwit

wykwit
m IV, D. -u, Ms. \wykwiticie; lm M. -y
1. blm
książk. «najwyższy przejaw, najwyższe osiągnięcie twórczości artystycznej»

Wspaniały wykwit twórczości literackiej, malarskiej.

2. bot. «Fuligo, śluzowiec żółtej barwy, pospolity na butwiejących resztkach roślinnych, na mchach, na drewnie i korze drzew; gniłek»
3. miner. wykwity «kryształy soli kamiennej, wapnia, magnezu i innych związków, powstające na powierzchni ziemi, murów, skał itp.»

Wykwity soli na skałach ilastych.

4. med. «zmiana patologiczna powstająca na skórze lub błonach śluzowych, np. krosta, pęcherzyk, wysypka»

Alergiczne, ropne wykwity skóry, na skórze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wykwit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wykwiticie, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest oceniane jako najwyższe osiągnięcie w jakiejś działalności, zwłaszcza o charakterze twórczym, artystycznym : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gniłek — m III, D. gniłekłka, N. gniłekłkiem; lm M. gniłekłki bot. «Fuligo, śluzowiec żółtej barwy, pospolity na butwiejących resztkach roślinnych, na mchach, na drewnie i korze drzew; wykwit» …   Słownik języka polskiego

  • grudka — ż III, CMs. grudkadce; lm D. grudkadek 1. «bryłka, mały kawałek czegoś» Grudka błota, śniegu, ziemi. Grudka soli. 2. med. «wystający wykwit skórny, o dość wyraźnej spoistości, umiejscowiony w naskórku lub skórze właściwej» …   Słownik języka polskiego

  • guzek — m III, D. guzekzka, N. guzekzkiem; lm M. guzekzki 1. «mały guz, wypukłość pochodzenia naturalnego występująca na powierzchni czegoś; bąbel, gruzełek» Tworzywo pokryte guzkami. 2. med. «wykwit skórny uwypuklony ponad powierzchnię skóry, powstający …   Słownik języka polskiego

  • krosta — ż IV, CMs. kroście; lm D. krost 1. «wykwit skórny w postaci pęcherzyka wypełnionego wydzieliną surowiczą lub surowiczo ropną, np. przy ospie» Swędzące, bolesne krosty. Dzieci były całe w krostach. ∆ Czarna krosta a) med. → dżuma b) wet.… …   Słownik języka polskiego

  • liszaj — m I, D. a; lm M. e, D. ów a. liszajai «swędzący wykwit skórny powstały wskutek zmian chorobowych» Ręce pokryte liszajami. Mieć liszaj na twarzy. ∆ med. Liszaj czerwony płaski «przewlekłe schorzenie skóry o nie wyjaśnionych przyczynach (zatrucia,… …   Słownik języka polskiego

  • pryszcz — m II, D. a; lm M. e, D. y «wykwit skórny, w postaci pęcherzyka, wypełnionego płynem surowiczym lub surowiczo ropnym, powstający zwykle z gruczołów łojowych» Cała twarz pokryta, obsypana pryszczami …   Słownik języka polskiego

  • guzek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. guzekzka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały guz (w zn. 1. lub 4.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabić sobie guzek. Wyczuła palcami drobny guzek w okolicy sutka. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyprysk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wykwit skórny; pryszcz, krosta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypryski na twarzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyprysk II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”